این فیلمساز در گفتگو با خبرنگار سینماپرس در پاسخ به این پرسش که آیا تولید یک اثر بیگ پروداکشن مانند «مجنون» را به عنوان فیلم اول تان ریسک قلمداد نمی کردید اظهار داشت: من مستندسازم و سال ها مستند ساختم. همیشه شخصیت ها قلاب می انداختند و ذهنم را درگیر می کردند. اولین بار سال ۸۶ خواستم راجع به شهدا فیلم بلند داستانی بسازم اما متریال های موجود بسیار کم بود و دیدم ساخت فیلم با توجه به کمبود منابع و متریال سخت است. اما از آنجا که مستندسازی پر شر و شور بودم همچنان دلم می خواست کاراکترهایی که تحت تأثیرشان بودم را در قالب یک فیلم بلند سینمایی بسازم البته خودم یقین داشتم که نمی خواهم یک مستند تلویزیونی بسازم و همین مرا قانع می کرد که تا زمانی که همه شرایط مهیا نشده به سمت تولید فیلم‌ نروم.

وی در همین راستا ادامه داد: این دغدغه و داغ چند سال قبل با پیشنهاد ساخت این فیلم التیام پیدا کرد. دغدغه من خود آقای مهدی زین الدین بود. خوشبختانه پیش از این تحقیقات زیادی در خصوص این بزرگمرد داشتم و به خود اطمینان دادم که حالا در یک فیلم سینمایی با بازیگر و میزانسن و… می شود عملیات خیبر در زمستان ۶۲ را به نحو مطلوبی به تصویر کشید.

شاه محمدی خاطرنشان کرد: در آن روزگار هم آمادگی داشتم و هم تیمی مرا همراهی می کرد که کمبودهایم را جبران می کردند. امروز که «مجنون» به سرانجام رسیده بزرگترین دستاوردم این بوده که مردم از قشرهای مختلف با این اثر ارتباط برقرار می کنند و این اتفاق برایم رضایت بخش است.

این سینماگر با تأکید بر اینکه من در درجه اول قائل به ایجاد جذابیت با درام هستم اظهار داشت: در فیلم های مستندم هم درام را دنبال می کردم و جان مایه مستندهایم قصه گویی بود.

وی تأکید کرد: یقینا کاراکترهایی که قهرمانان ما هستند و نیاز هست از قالب های دارای جذابیت برای معرفی شان استفاده کنیم به دلیل اینکه افرادی حقیقی هستند کاری سخت است و حتی در برخی مواقع امکان پذیر نیست! از آنجا که نسل امروز این مردان بزرگ و دلیر را نمی شناسند برای من مهم بود اثری تولید کنم که نسل جوان و نوجوان وی را بشناسند.

شاه محمدی متذکر شد: شخصیت پردازی در سینمای داستانی متفاوت است؛ در سینمای داستانی اقتضائاتی وجود دارد. من در «مجنون» فقط توانستم یک دوره کوتاه زندگی شهید زین الدین را پرداخت کردم و قصه ام حدود ۴۰ روز از عملیات ایشان در هورالعظیم وجزایر مجنون را روایت می کند؛ بدیهی است که ما در فیلم مان تنها بخش محدودی از این کاراکتر را می بینیم و این امکان پذیر نیست که تمام وجوه شخصیتی چنین شهید بزرگواری را در یک فیلم سینمایی به تصویر بکشیم.